Szukamy wiosny
2019-05-31

Małgorzata Juszczyk
Wychowawca oddziału A

Beata Bujniewicz
Wychowawca oddziału B

Agnieszka Popowicz
Wychowawca oddziału C

Metody

Muzykoterapia

Obejmuje ona dwie grupy oddziaływań: muzykoterapię receptywną, polegającą na wykorzystaniu wpływu muzyki na psychofizyczny rozwój człowieka oraz muzykoterapię aktywną, łączącą dobierane bodźce dźwiękowe z aktywnością ruchową.

Muzyka jest jednym z najstarszych sposobów uzewnętrzniania ludzkich przeżyć i emocji. Stwarza możliwość oddziaływania nie tylko na wybrane sfery funkcjonowania, ale i na człowieka jako na jedność ciała, umysłu i ducha, gdyż łączy oddziaływania na:

  • sferę ruchową,
  • procesy poznawcze jednostki,
  • procesy emocjonalne,
  • sferę społeczną.

Muzyka uwrażliwia na odbiór bodźców z otoczenia, wpływa na rozwój świadomości własnego ciała, koncentracji uwagi, pamięć, wyobraźnię. Pobudza ciało w zakresie ruchów dowolnych. Kształtuje rozwój gracji ruchów, poczucie sprawstwa, umiejętność współdziałania w grupie. Może mieć także wpływ na kształtowanie się dyspozycji twórczych.

Muzyka jest jednym z niewerbalnych sposobów wyrażania siebie, daje możliwość odbioru miłych i przyjemnych doznań, może być źródłem odprężenia, pomaga przezwyciężać monotonię, nawiązywać kontakt z drugim człowiekiem. Te cechy czynią ją szczególnie atrakcyjną dla ludzi upośledzonych umysłowo. W trakcie zajęć muzykoterapeutycznych mają oni możliwość przeżycia i doświadczenia czterech podstawowych sytuacji terapuetycznych:

  • odreagowania,
  • rytmizacji,
  • relaksacji,
  • aktywizacji.

Jest to więc kolejna metoda, przy pomocy której można tworzyć sytuacj dostarczające sposobności do zaspokajania potrzeb psychicznych oso głębiej upośledzonych umysłowo.