Metody

Hipoterapia

Jedną z najbardziej naturalnych metod znajdujących zastosowanie w prac z dziećmi głębiej upośledzonymi umysłowo jest hipoterapia. Jest to metoda rehabilitacji ruchowej prowadzona przy udziale konia. Koń nie jest jeszcze jednym martwym przyrządem do ćwiczeń, ale istotą żywą z którą kontakt stanowi dla dziecka niewątpliwą atrakcję. Efekty hipoterapii nie ograniczają się jedynie do korzyści somatycznych. Oprócz bowiem widoczni poprawy pewności i sprawności ruchowej, rozluźnienia mięśni spastycznych wzrostu siły, poprawy koordynacji i odruchów równoważnych, czynności układu krążenia i oddychania dają się zauważyć korzyści związane z funkcjonowaniem psychicznym. Wzrasta u dziecka poczucie samodzielności, odwaga zwiększa się stopień koncentracji uwagi, motywacja do działania staje się silniejsza, rośnie poczucie własnej wartości.

Dzieje się tak, gdy organizm dziecka, przede wszystkim zaś sfera rozwój psychomotorycznego jest wszechstronnie stymulowana podczas jazdy konnej. Oddziaływanie jej ukierunkowane jest głównie na tzw. zmysły bliskie - czucie powierzchniowe, głębokie, odczuwanie ruchu. Duże znaczenie dla rozwoju ruchowego ma ćwiczenie koordynacji, równowagi. W przypadku wzmożonego napięcia mięśniowego jazda konna działa rozluźniające, zaś n obniżone napięcie mięśniowe wpływa pobudzająco, wzmacniając siłę mięśni. Ta forma terapii sprzyja rozwojowi aktywność poznawczej dziecka, gdyż ma ono okazję pełniejszego kontaktu z przyroda uczy się patrzeć na świat z innej perspektywy. Jazdę konną wykorzystuje się również do ćwiczeń mowy, orientacji przestrzennej i poznawania schemat własnego ciała.

Istnieją jednakże liczne przeciwwskazania, jeżeli chodzi o udział w tej formie terapii. Są to np.:

• łamliwość kości, zwichnięcia lub inne zaburzenia pracy stawów biodrowych,
• skrzywienia kręgosłupa,
• niektóre wady wzroku,
• epilepsja,
• uczulenie na zapach końskiej sierści.